Ένα ιστολόγιο για το χωριό Σπάτα Αχαΐας

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Φυσιογνωμία του Δήμου Λαρισσού

Σάββατο, Νοεμβρίου 19, 2011 0 σχόλια

Ο Δήμος Λαρισσού περιλαμβάνει μια αρκετά μεγάλη γεωγραφική περιοχή 225.729 στρεμμάτων η οποία εκτείνεται από τον Aραξο ως τις Βελιτσές.

Είναι φυσικό λοιπόν σε αυτή την έκταση να μην υπάρχει ομοιομορφία. Έτσι διακρίνουμε τρεις ζώνες όπου εντάσσουμε τον πληθυσμό ανάλογα με την μορφολογία του εδάφους και την απασχόληση.

Η πρώτη περιλαμβάνει τα διαμερίσματα Λακκόπετρας, Αράξου και Μετοχίου και χαρακτηρίζεται ως αγροτουριστική. Η γεωργική απασχόληση κυριαρχεί, με τον τουρισμό όμως να έχει μια δυναμική ανάπτυξης τόσο με την παραλία Καλογριάς όσο και με αυτή της Λακκόπετρας.

Η δεύτερη περιλαμβάνει τα διαμερίσματα Απιδεώνας, Ριόλου όπου το έδαφος είναι πεδινό και οι ασχολίες των κατοίκων είναι κατά κύριο λόγο αγροτικές.

Τέλος η τρίτη χαρακτηρίζεται ως ημιορεινή ζώνη με προοπτικές ανάπτυξης αγροτουρισμού και περιλαμβάνει τα διαμερίσματα Καγκάδι, Πέττα, Ματαράγκα, Αγ. Νικόλαο (Σπάτα), Μιχόϊ και Βελιτσές. Οι ασχολίες των κατοίκων είναι τόσο γεωργικές όσο και κτηνοτροφικές. Συγκριτικά είναι η πιο ευαίσθητη περιοχή του Δήμου.

Ο Δήμος Λαρισσού ανήκει στους νεοσύστατους δήμους και όπως προαναφέραμε περιλαμβάνει ένα μεγάλο αριθμό Δημοτικών Διαμερισμάτων που αποτελούν μια γεωργική, τουριστική και δημιουργική κοινωνία, μια ζωντανή παρουσία στην Ελληνική πραγματικότητα. Αναφερθήκαμε σε ένα τόπο με ένδοξο και λαμπρό παρελθόν πλούσιο σε ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά.

Η βόλτα σε αυτά τα Δημοτικά Διαμερίσματα προβάλλει τις καλλιέργειες πατάτας, ελαιώνων και κηπευτικών, τα παραδοσιακά τυροκομεία και ελαιοτριβεία αλλά και τη γραφικότητα τους.

Δημογραφικά Χαρακτηριστικά του Δήμου Λαρισσού

Ο πληθυσμός του Δήμου Λαρισσού σύμφωνα με την απογραφή του 2001 ανέρχεται στους 8.683 κατοίκους. Ο μόνιμος πληθυσμός εκτιμάται περίπου στους 7.500 κατοίκους ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες φτάνει τους 20.000 κατοίκους.

Ο Δήμος όπως ενδεικτικά αναφέραμε είναι κατά κύριο λόγο αγροτικός.Γι' αυτό και βλέπουμε πως το σύνολο των απασχολουμένων στον πρωτογενή τομέα ανέρχεται σε 3.270 άτομα, στον δευτερογενή τομέα σε 484 άτομα και στον τριτογενή τομέα σε 527 άτομα.

Στον Δήμο υπάρχει ξενοδοχειακή υποδομή και λειτουργούν ξενώνες, μπανγκαλόους και ενοικιαζόμενα δωμάτια, που συμβάλλουν στην τουριστική ανάπτυξη. Λειτουργούν επιχειρήσεις που ασχολούνται με την επεξεργασία των αγαθών που παράγονται από τον αγροτικό και κτηνοτροφικό πληθυσμό και απασχολούν ένα σημαντικό αριθμό ανθρώπων της περιοχής.

Φυσικές ομορφιές

Το όρος ΜΟΒΡΗ που δεσπόζει στο ορεινό κομμάτι του Δήμου μας, θεωρείται από ειδικούς πρόβουνος του Ερύμανθου με υπέροχο φυσικό κάλλος και πλούσια βλάστηση από ρύκια, άριες, σχοίνα, πουρνάρια και κουκουναριές.

Πευκοδάση

Διακρίνεται σε μια πρώτη ζώνη χαλέπιου πεύκης προς το μέρος της θάλασσας και μια δεύτερη κουκουναριάς, με μια ενδιάμεση ζώνη με μικτές συστάδες και από τα δυο είδη. Γενικά η κουκουναριά καταλαμβάνει μικρότερη έκταση και εμφανίζεται αμιγής στο Β.Α και Ν.Α. τμήμα του δάσους.

Η Χαλέπιος Πεύκη παρουσιάζει έντονη αυξητική τάση που σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στο δάσος Κουκουναριάς διαπιστώνονται προγκήματα εξαιτίας της απουσίας φυσικής αναγέννησης του είδους τείνει να εκτοπίσει και να υποκαταστήσει βαθμιαία την Κουκουναριά.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν ορισμένα επιμήκη ανοίγματα κατακλιζόμενα από νερά, που σχηματίζονται εντός των πευκόφυτων εκτάσεων, συνήθως παρατηρούμενα από θίνες εποικιζόμενες από πεύκα παράλληλα προς την ακτή. Ένα από αυτά το Κέντρο είναι αρκετά βαθύ και έχει πάρει τη μορφή μικρού ποταμού και απάγει τα νερά της Λάμιας προς τη θάλασσα.

Δάσος βελανιδιάς

Πιο εσωτερικά από το πευκοδάσος συναντάμε τμήματα αραιού δάσους ήμερης βελανιδιάς (Quercus macropelis), με πολύ μικρότερη έκταση από αυτήν του πευκοδάσους. Aλλα φυτικά είδη συναντώνται σε μικρό αριθμό με χαρακτηριστική την επικράτηση βισκοανθεκτικών ειδών, όπως ο ασφόδελος ( Asphodelus microcarpus). Αρκετή εξάπλωση εμφανίζει η φτέρη (pteridium aquilinum) ενώ απαντούν διάσπαρτα και άλλα δενδρώδη είδη όπως η γκορτσιά (Pyrus amygdaliformis), η τσικουδιά (Pistacia terebinthus) και θαμνοκέδρα (Juniperus phoenica).

Υγρά λιβάδια

Λιβάδια σχηματίζονται είτε ως μεγάλα ανοίγματα μεταξύ των συστάδων του πευκοδάσους και της βελανιδιάς είτε περιφερειακά των λιμνών και βαλτών. Χαρακτηριστικά είδη που απαντώνται στους λιβαδικούς χώρους των ανοικτών περιφερειακών εκτάσεων της λιμνοθάλασσας Προκοπού και του έλους Λάμιας είναι τα Vicia villosa, Asphodelus microcarpus, Parentucelia viscosa, Brisa minor, Arthoxanthum odoratum, Orchis laxiflora, Iris spuria κ.α.

Υγρότοποι

Το σύμπλεγμα των υγροτόπων της περιοχής αποτελείται από τις λιμνοθάλασσες Πάπα, Προκόπου, και το έλος Λάμιας καιπεριλαμβάνουν μια τυπική σειρά από επιμέρους βιοτόπους όπως καλαμώνες, ψαθοτόπια, αλμυρόβαλτους και ανοιχτές επιφάνειες ρηχών νερών. Τυπικά είδη των υγροτόπων είναι το αγριοκάλαμο (Phragmites australis), ψαθιά (Typha latifolia και Τ. angustata) φτελιές και ιτιές (Salix sp.).

Απαντώνται ακόμα με μεγάλη συχνότητα το καλάμι (Arundo donax) κύπερη ( Cyperus longus) και βούρλα ( Juncus maritimus). Στις παρακείμενες των λιμνοθαλασσών και ελών περιοχές επικρατούν τα ανθεκτικά στα άλατα φυτά -αλόφυτα όπως αυτά των γενών Salicornia .

Λιμνοθάλασσα περιοχής (Πάππα - Πρόκοπος)

Οι λιμνοθάλασσες της περιοχής λειτουργούν ως φυσικά ιχθυοτροφεία και πραγματοποιούνται καλλιέργειες εκστατικής μορφής. Τα κύρια άλιευσιμα είδη είναι ο Κέφαλος, το Λαυράκι, η Τσιπούρα και το Χέλι.
Read more... 👆
Google Ads | Το κάθε κλίκ μετράει